تصمیمات والدین در ارتودنسی می تواند بسیار مهم باشد.
ما در مورد مزایای ارتودنسی بسیار شنیده و خوانده ایم اما نگرانی بچه ها و والدین در مورد درمان ارتودنسی کودکان کمتر به طور جامع مورد بررسی قرار گرفته است.
در این میان ما با والدین تحصیل کرده ای مواجه می شویم که از طبقه اجتماعی قابل توجه ای برخوردار هستند و یا خودشان از قبل درمان ارتودنسی را انجام داده اند.
این والدین درباره استخوان های پایه و ارتباط آنها با دندان ها مطالعاتی داشته اند و درمورد سلامت فکی- دندانی کودکان خود نگران هستند.
آنها به اصلاح نامرتبی دندان های کودکشان فکر می کنند.
اغلب والدین تحصیل کرده در مورد موقعیت استخوان های پایه و ارتباط مناسب آنها با سایر دندان ها مطالبی را در اینترنت جستجو کرده اند و همچنین میخواهند بدانند که
هدف از این مطالعه شناسایی نگرانی و نقش تصمیمات والدین در ارتودنسی و مقایسه آنها با توجه به جنس ، سن و میزان تقاضای درمان است این نکته را باید بگم که شاید
نامرتبی دندان های کودکان می تواند یکی از مهمترین مشکلات بهداشتی دهان و دندان آنها در آینده باشد.
امروزه والدین تمایل دارند که درمان ارتودنسی را درسن پایین تر برای کودکانشان آغاز کنند.
برخی از کودکان با مشکلات ویژه ، بهتر است درمان ارتودنسی را در سن ۷ سالگی آغاز کنند.
این در حالی است که
در این سن دندان های دائمی شروع به جوانه زدن و بیرون آمدن می کنند و در همین سن ۶ یا ۷ سالگی است که مشکلات ارتودنسی آشکار می شوند.
از آنجا که استخوان ها در کودکان هنوز رشد خود را تمام نکرده اند این زمان یک زمان ایده آل برای ارزیابی یک کودک از نظر تعیین درمان ارتودنسی است.
مداخله درمان ارتودنسی در این سن به این معناست که فک هنوز در حال رشد است.
در شرایط خاصی مانند شلوغی دندان ها در فکین ممکن است درمان راحت تر انجام شود.